Gedeeltelijk geschreven op 2e Pinksterdag op een camping tussen Ossenzijl en Kuinre en thuis verder geschreven.
Op zaterdag 22 april hebben we een prachtige MTS motorrit naar en door Twente gereden, een rit van ca. 370 km. Een week later zou ik met een aantal bekenden een door mij gemaakte route van ca. 290km door Groningen, Drenthe, Overijssel en Friesland en weer terug door Groningen gaan rijden.
De deelnemers ontvangen we bij ons thuis vanaf 08:00 uur met koffie of thee en vertrekken om 08:30 uur. Sinds 2011 organiseren mijn vrouw Oena en ik dat twee keer per jaar.
Toen ik mijn motor uit de blokhut wilde halen kreeg ik er geen beweging in. Kettingslot net voor de voorband? Nee! De versnelling ingeschakeld? Ook niet. Wat blijft over? Juist, een lekke band, jawel een lekke achterband. Verdorie dat is wat, geen jaar op gereden. In de kamer vertelde ik dat ik de route zou gaan voorrijden in de auto omdat de achterband leeg was.
Gelukkig had iemand een bandenreparatieset en hij zou de band kunnen repareren.
Ik heb de band met mijn compressor kunnen oppompen en kon zo de motor naar buiten rijden en op de middenbok zetten.
Na enig speurwerk zagen we iets ter grootte van een paar millimeter glinsteren in het zwarte rubber. Met een tangetje is dit er uitgepeuterd en het was duidelijk hoorbaar dat dit de veroorzaker was van de lege band. Een stalen spijkertje van 1,5 cm lengte. De band is in een week leeggelopen, dat is niet opgevallen omdat mijn fietsen ook in de blokhut naast de motor staat.
Gerepareerd werd de band met het speciaal gereedschap door een ‘veter’ in het gaatje te drukken. Wat ik er van begreep was dat de ‘veter’ in het rubber van de band gevulkaniseerd gaat worden (?).
Ik ben er geen voorstander van om met zo’n prop in de band te rijden maar voor een noodgeval is het even anders. In een verslag van de ANWB had ik ooit gelezen dat je dan niet sneller mag rijden dan 80 – 90 km.
Gelukkig kon ik zo de rit op de motor voorrijden. Moet je je toch voorstellen dat ik met de auto voor een groep motorrijders een route moet voorrijden, dat kan toch niet!
De dinsdag daarop gelijk onze sponsor Henk Rinket gebeld en een nieuwe achterband besteld. Henk zal me bellen als de band er is. Heel misschien dat de band er vrijdag zou zijn maar dat was even te voorbarig.
IK had goede hoop dat de band er zou zijn om op een nieuwe band de rit van 6 mei naar Giethoorn te rijden.
Na een paar dagen is door onze sponsor Henk Rinket de ‘proppenband’ vervangen voor een nieuwe.
Tijdens de montage heb ik Henk gevraagd hoeveel km er met een prop in een band gereden mag worden. Zijn antwoord: ‘NIET, ik repareer ook geen lekke banden met een prop.’ Kort maar krachtig.
Al met al was dat wel een heel duur stalen spijkertje van ca. € 205,-
Ossenzijl.
Ossenzijl hoe is deze plaatsnaam ontstaan? Een zijl (=sluis) voor ossen? Vreemd.
Waarschijnlijk dankt het dorp zijn naam aan de familie Osse, die een sluis beheerde (info Wikipedia).
Op 6 mei zijn we op de motor ook door dit plaatsje Ossenzijl gereden tijdens de rit ‘Rondom Giethoorn’ van Bert en Gerda. De route ging toen na Slijkenburg over de noordelijke Lindedijk. De Lindedijk loopt ook zuidelijk van de Linde. De noordelijke weg heeft mooie bochten maar ook hier en daar wegzakkende asfaltlagen in de weg.
Tijdens de Pinksterweekend hebben we even buiten Ossenzijl gekampeerd en zowel over de noordelijke als zuidelijke gedeelte van de Lindedijk gefietst. Ook van de zuidelijke Lindeweg was een groot gedeelte waar het asfalt op sommige gedeelten wel 5 – 10 cm lager was. Ook veel scheuren in het wegdek. Op de foto links is het begin / einde van ca. 1 km van de weg en de foto rechts geeft een gedeelte van ca. 4 km weer waar de weg niet zo vlak is.
De vraag komt dan bij mij op: waarom is de hele zuidelijke Lindedijk niet zo mooi vlak en breed als links op de foto?
Frans.
